Zondagmiddag, bijna zes uur. Etensgeuren walmen naar boven. Ik zit achter de computer met links en rechts naast me twee tekenende jongetjes. Ze maken monsters. 'Het gigadrieoogmonster', bijvoorbeeld. Of de 'giga-inpactmiljoenoger'. Julian van negen tekent rustig en beheerst. Finn van zeven tekent wild en ongecontroleerd. Hij zit volop in zijn fantasie en in zijn spel. Daarna lezen ze met me mee en ik moet zinnen die al geschreven zijn weer wissen. Niet dat ik er iets van begrepen heb. Ze tekenen weer verder. Ze barsten van de fantasie en creativiteit. Er wordt geroepen dat het eten klaar is. Met moeite weet ik ze van hun blaadjes af te krijgen.
Het eten is op. Jongste kind ligt te slapen. Middelste kind ligt te lezen in bed. Oudste kind staat onder de douche. Naast me liggen de vreemdste monsters. Ze zijn wild, woest en angstaanjagend. Maar ook prachtig.
 |
| Julian |
 |
| Julian |
 |
| Finn |
 |
| Finn |
Pepijn van twee tekent ook graag. Treinen, auto's, bomen, de zon. En papa. Het is net een monster.
